STERKe Opiniestukken

Opiniestuk: Bij ov-stakingen staakt ook de heldere communicatie

Zeref Ezgi Özdoğan (fractielid), Else Westervoorde (steunfractie), Kees Bergsma (steunfractie)

Het lijkt alweer even geleden, maar laten we toch even terugblikken: de ov-stakingen. Begin dit jaar hebben de stakingen een grote impact gehad op vele studenten. Door de aanhoudende stakingen konden studenten niet naar hun colleges, tentamens en/of praktijkonderwijs. Op het moment dat studenten door onmacht niet fysiek deel kunnen nemen aan hun studie, is het van belang dat de Hanzehogeschool Groningen meedenkt aan alternatieven, zodat studenten geen lesstof of zelfs tentamens missen.

In heel Nederland waren de gevolgen van de ov-stakingen merkbaar. Eén van de meest directe gevolgen van de ov-stakingen was de verstoring van het onderwijs. Bussen en treinen werden op het laatste moment geannuleerd, waardoor studenten niet (op tijd) bij hun colleges aanwezig konden zijn. Dit had niet alleen gevolgen voor individuele studenten, maar ook voor de kwaliteit van het onderwijs in het algemeen. Doordat studenten belangrijke informatie en uitleg hebben gemist, hebben zij mogelijk moeite gehad om de stof goed te begrijpen. Dit kan uiteindelijk leiden tot een achterstand en kan ervoor zorgen dat studenten langer over hun studie doen.

Een ander gevolg is de financiële impact. De meeste studenten hebben een studentenreisproduct waarmee zij gratis gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer. Daarom is het openbaar vervoer voor veel studenten een belangrijke manier om naar hun colleges te reizen. Echter, door de stakingen moesten sommige studenten alternatieve vervoersmiddelen vinden, zoals de auto, wat extra kosten met zich meebrengt. Veel studenten hebben deze mogelijkheid niet, omdat zij niet in het bezit zijn van een rijbewijs of geen auto tot hun beschikking hebben. Voor studenten met een beperkt budget kan alternatief vervoer dan ook een grote impact hebben op hun financiële situatie.

Op de Hanze waren de effecten ook merkbaar. Lokalen waren leeg en veel studenten zaten thuis. ‘’Er gingen maximaal maar vijf à zes studenten naar de les.’’ vertelt Stella, tweedejaars studente HBO-Rechten. Stella kon door de stakingen haar colleges niet fysiek volgen. Een andere mogelijkheid om toch de colleges te kunnen volgen, zoals hybride onderwijs, werd niet geboden. ‘’Ik voelde me heel erg ongehoord.’’

Niet alleen Stella heeft te maken gekregen met de ov-stakingen. Ook andere studenten hebben aangegeven dat zij vele lessen hebben moeten missen en zelfs tentamens niet hebben kunnen maken. Zeker voor de tentamens is het niet-aanbieden van alternatieven onbegrijpelijk. Het was wel mogelijk voor de studenten om een extra herkansing aan te vragen, maar hiervoor moesten zij naar de examencommissie en dienden zij te bewijzen dat zij door de stakingen het tentamen niet hebben kunnen maken. Naast dat dit voor studenten lastig te bewijzen is, kan naar de examencommissie stappen een hoge drempel zijn en draagt dit bij aan extra studiedruk en stress, wat tegenwoordig al genoeg heerst onder studenten. 

Een berichtgeving van docenten van de Hanze legde de verantwoordelijkheid bij de studenten zelf. In een Blackboard-melding naar studenten toe werd het volgende geschreven: ‘’Zoals jullie weten zijn er helaas weer stakingen in het openbaar vervoer. Morgen ook, dus regel ander vervoer naar school want de toetsing gaat gewoon regulier door. Niet aanwezig, om wat voor reden dan ook, is helaas door naar de herkansing.’’

Daarnaast bleek communicatie over de stakingen per instituut te verschillen. De Hanze had niet één communicatielijn en het was voor studenten niet duidelijk wat van hen verwacht werd en waar zij terecht konden voor vragen. Zo werd op het intranet van de studenten gedeeld dat wanneer je niet naar de Hanze kon komen wegens de stakingen, je contact op moest nemen met jouw docent. Het gevolg? De mailboxen van docenten stroomden over met e-mails met de vraag hoe zij naar school moesten komen en of er ook alternatieven werden aangeboden. De studenten van de Hanze missen een eenduidige heldere lijn die de hogeschool zou moeten trekken. 

Kortom, de communicatie en meedenkendheid richting studenten kan vele malen verbeterd worden vanuit de Hanze. Dat blijkt uit contact met verschillende gedupeerde studenten. De Hanze is niet duidelijk en vaak te laat met communiceren richting de student, communiceert per instituut iets anders en heeft Hanze-breed dan ook geen visie hoe te handelen. Als er wordt gevraagd om een alternatief, was dat voor veel studenten geen mogelijkheid. 

Op het moment van publiceren is dit onderwerp meerdere keren aangekaart bij de Hanze. Naar aanleiding van deze gesprekken neemt de Hanze de ontvangen input mee om zich voor te bereiden op mogelijke nieuwe stakingen. Lijst STERK hoopt dat de Hanze na deze gesprekken eenduidige communicatie hanteert en gedupeerde studenten meer alternatieve mogelijkheden biedt om onderwijs te blijven volgen. 

De naam Stella in dit opiniestuk is verzonnen om de identiteit van de geïnterviewde persoon te beschermen.

De toekomst heeft jou nodig!

Een opiniestuk door Gideon Henstra, Vera Sieses, Carlien Hurink en Bas Post

Stel, je bent student op een hogeschool en je wordt opgeleid voor een specifiek en belangrijk gedeelte van onze maatschappij. De één wordt rechter, de ander architect en nog weer een andere fysiotherapeut. Voordat je dat bent, volg jij jouw lessen en leer je alle ins en outs die je moet weten voor dat vak. De student Rechten leert de artikelen van de werkloosheidswet, de student Bouwkunde leert de samenstelling van een dak en de student Fysiotherapie leert om mensen te laten revalideren van een gescheurde kruisband.

Na vier jaar ben je klaar, je kent die werkloosheidswet uit je hoofd, weet de samenstelling van een dak of kan mensen helpen met het revalideren van een gescheurde kruisband. Maar ben je na die jaren echt klaar om aan het werk te gaan? Een tentamen kun je opnieuw maken maar wanneer je een baan hebt, kunnen fouten serieuze gevolgen hebben. Ben jij klaar voor die verantwoordelijkheid? De taken van een project verdelen en aan het eind alles samenvoegen tot één ‘groepsproject’ noemen we samenwerken, maar ben jij er klaar voor om deel uit te maken van een echt team? Dit zijn persoonlijke ontwikkelingen waar tijdens je opleiding geen aandacht aan wordt besteed maar in activiteiten naast je studie wel. 

In de huidige maatschappij hebben hogescholen slogans als ‘move the world’ en verwachten bedrijven dat je dit kan. Waarom worden studenten dan niet aangemoedigd om te werken aan hun persoonlijke ontwikkeling als zij nog in opleiding zijn? Bestuursjaren, medezeggenschap, commissie werk, er is werkelijk van alles mogelijk. Terwijl die persoonlijke ontwikkeling cruciaal is binnen jouw loopbaan leidend naar een professional missen veel studenten deze ontwikkeling toch. 

Als student zou je de verantwoordelijkheid moeten nemen voor jouw eigen loopbaan. Niet alleen je vakken volgen maar tijd steken in persoonlijke ontwikkeling. Ga een bestuursjaar doen als je verantwoordelijkheid wil voelen en intensief wil leren samenwerken, ga bij een commissie als je beter wil leren communiceren of ga de medezeggenschap in als je kritischer wil leren kijken en constructief feedback wil leren geven. Er zijn veel manieren om als student te werken aan jouw eigen persoonlijke ontwikkeling en zo kan jij jezelf klaarstomen voor de maatschappij van nu.

Maar laten we de andere kant niet vergeten en het niet volledige bij studenten neerleggen.

Waarom volgen hogescholen niet hun eigen motto ‘move the world’ en gaan ze studenten echt voorbereiden op de maatschappij? Hogescholen hebben veel invloed op het pad wat studenten volgen. Waarom gebruiken ze dit niet om studenten te motiveren en te activeren om zichzelf persoonlijk te ontwikkelen? Hoe krijg je een betere reputatie: als jouw studenten alleen veel kennis hebben of als een zij echt klaar zijn voor het werkveld? Het antwoord lijkt mij duidelijk. 

Er zitten veel voordelen aan betrokken worden als student en aan studenten motiveren en activeren als hogeschool. Toch zijn besturen, medezeggenschapsraden en commissies niet gevuld, een groot gemis! Daarom zetten wij deze twee vacatures uit: ‘Gezocht, de betrokken student’ & ‘Motiverende en activerende hogeschool gezocht.’

Internationale studentenhuisvesting: veel beloftes, weinig resultaat

Bernd Abeling: Oud-fractievoorzitter Lijst Student Erkend (STERK) en voormalig student-lid medezeggenschapsraad van de Hanzehogeschool Groningen.

Groningen, 6 september 2021

Bijna exact drie jaar geleden schreef ik een artikel in de Hanzemag over de grimmige toestand van huisvesting van internationale studenten in Groningen. Destijds was het al geen nieuw probleem voor Stad, maar had het wel een nieuw dieptepunt bereikt: een tentenkamp op de ACLO als noodoplossing waarvoor in eerste instantie €12,50 per nacht werd gevraagd. Ondanks de getroffen noodmaatregelen door de onderwijsinstellingen en de gemeente werd er gevreesd dat studenten op straat zouden moeten slapen. 

De halfbakken aanpak veroorzaakte veel ophef onder jongerenorganisaties en studentenbelangenbehartigers, en aantal organisaties organiseerden zelfs protestacties bij de Martinikerk, de Ossenmarkt en het academiegebouw van de RUG. Als gevolg van deze ophef werd een hoorzitting op initiatief van de SP-fractie in de gemeenteraad van Groningen gehouden om de huisvesting van internationale studenten te bespreken. Destijds ben ik als fractievoorzitter van Lijst STERK ook uitgenodigd geweest om verhaal te halen. De hoorzitting en de gesprekken hierna met verschillende partijen waren hoopgevend, helaas zien we daar anno 2021 weinig van terug. 

Veelbelovend

De hoorzitting in de gemeenteraad in 2018 was veelbelovend voor de betrokken studentenpartijen. Ondanks dat we niet hebben gekregen waar we om vroegen, kon in ieder geval de toestand rondom internationale studentenhuisvesting aangekaart worden. We hebben aandacht kunnen vragen voor de gebreken in de noodopvang en dat zowel gemeente als onderwijsinstellingen meer verantwoordelijkheid moeten nemen. Daarnaast kwam het nieuws in oktober van 2018 dat ruim duizend studentenwoningen gerealiseerd zouden worden op Zernike Campus. In januari 2019 werd er op initiatief van de Hanzehogeschool Groningen een expertmeeting om stil te staan bij de manier waarop internationale studenten ontvangen worden, niet veel later volgde Housefest?!, een initiatief van een aantal studenten om met betrokken partijen en woningcorporaties het probleem rondom huisvesting aan te pakken. En uiteindelijk kwam de toezegging vanuit de Hanze dat de huisvesting in orde was en dat elke internationale student in het studiejaar 2019-2020 bij aanvang van zijn of haar studie een verblijf heeft, zoals vastgelegd in het convenant ‘Studenten- en jongerenhuisvesting’. 

Koude kermis

Ondanks de positieve berichten van het gemeentebestuur en de onderwijsinstellingen de afgelopen maanden over de opvang van internationale studenten lijkt het twee jaar later toch weer flink mis te gaan. Op Facebook en Instagram zie ik massaal berichten gedeeld worden over hoe buitenlandse studenten in bushokjes de nacht hebben doorgebracht. Ook lijkt het couchsurf initiatief weer terug te zijn met de Shelter our Students campagne. Volgens de organisatoren heeft de RUG verkeerde inschattingen gemaakt en, ondanks tegengeluid van studentenorganisaties te weinig noodvoorzieningen gerealiseerd. Hoe komt het toch dat na al die gesprekken met gemeente en onderwijsinstellingen het toch weer helemaal fout gelopen is? Na al onze inspanningen door de jaren heen vind ik het onbegrijpelijk dat buitenlandse studenten nog steeds geen fatsoenlijk dak boven hun hoofd hebben. Hoe kun je Groningen een studentenstad noemen als studenten niet eens een plek hebben om te slapen? 

Betaalbare huisvesting

In mijn ogen mogen we problemen rondom studentenhuisvesting in Groningen gerust een schandaal noemen. Het is namelijk geen nieuw probleem, data van de Groninger Studentenbond (GSb) suggereert namelijk dat in 2002 bijna de helft van eerstejaars studenten niet binnen een halfjaar een kamer had gevonden. Bijna twintig jaar later hebben we nog steeds geen gepaste oplossing voor een oud probleem. Ondanks dat er de afgelopen jaren flink gebouwd is op het gebied van studentenhuisvesting, biedt dit geen soelaas doordat het uitbaters betreft die dure, vaak gemeubileerde studio’s aanbieden. Stad heeft geen baat bij premium rooms met hotelachtige uitstraling en faciliteiten, zij heeft betaalbare studentenhuisvesting nodig. Het is tijd voor een echte harde aanpak met heldere, duidelijke doelen. Laat studenten een keer écht toe in convenanten en akkoorden over huisvesting en maak een einde aan huisjesmelkerij.

In de tussentijd zullen we op eigen initiatief de problemen rondom huisvesting moeten oplossen, en gelukkig bieden de organisaties achter Shelter our Students een netwerk van mogelijke plekken om te slapen met hun couchsurfing actie. Via de website kunnen studenten of docenten met een vrij matras, bank of luchtbed zich aanmelden en buitenlandse studenten tijdelijk onderdak bieden. Wil je graag een medestudent zonder dak helpen? Dan kun je jezelf aanmelden via de website van Shelter our Students via https://sosgroningen.nl/