Opiniestuk: Bij ov-stakingen staakt ook de heldere communicatie

Zeref Ezgi Özdoğan (fractielid), Else Westervoorde (steunfractie), Kees Bergsma (steunfractie)

Het lijkt alweer even geleden, maar laten we toch even terugblikken: de ov-stakingen. Begin dit jaar hebben de stakingen een grote impact gehad op vele studenten. Door de aanhoudende stakingen konden studenten niet naar hun colleges, tentamens en/of praktijkonderwijs. Op het moment dat studenten door onmacht niet fysiek deel kunnen nemen aan hun studie, is het van belang dat de Hanzehogeschool Groningen meedenkt aan alternatieven, zodat studenten geen lesstof of zelfs tentamens missen.

In heel Nederland waren de gevolgen van de ov-stakingen merkbaar. Eén van de meest directe gevolgen van de ov-stakingen was de verstoring van het onderwijs. Bussen en treinen werden op het laatste moment geannuleerd, waardoor studenten niet (op tijd) bij hun colleges aanwezig konden zijn. Dit had niet alleen gevolgen voor individuele studenten, maar ook voor de kwaliteit van het onderwijs in het algemeen. Doordat studenten belangrijke informatie en uitleg hebben gemist, hebben zij mogelijk moeite gehad om de stof goed te begrijpen. Dit kan uiteindelijk leiden tot een achterstand en kan ervoor zorgen dat studenten langer over hun studie doen.

Een ander gevolg is de financiële impact. De meeste studenten hebben een studentenreisproduct waarmee zij gratis gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer. Daarom is het openbaar vervoer voor veel studenten een belangrijke manier om naar hun colleges te reizen. Echter, door de stakingen moesten sommige studenten alternatieve vervoersmiddelen vinden, zoals de auto, wat extra kosten met zich meebrengt. Veel studenten hebben deze mogelijkheid niet, omdat zij niet in het bezit zijn van een rijbewijs of geen auto tot hun beschikking hebben. Voor studenten met een beperkt budget kan alternatief vervoer dan ook een grote impact hebben op hun financiële situatie.

Op de Hanze waren de effecten ook merkbaar. Lokalen waren leeg en veel studenten zaten thuis. ‘’Er gingen maximaal maar vijf à zes studenten naar de les.’’ vertelt Stella, tweedejaars studente HBO-Rechten. Stella kon door de stakingen haar colleges niet fysiek volgen. Een andere mogelijkheid om toch de colleges te kunnen volgen, zoals hybride onderwijs, werd niet geboden. ‘’Ik voelde me heel erg ongehoord.’’

Niet alleen Stella heeft te maken gekregen met de ov-stakingen. Ook andere studenten hebben aangegeven dat zij vele lessen hebben moeten missen en zelfs tentamens niet hebben kunnen maken. Zeker voor de tentamens is het niet-aanbieden van alternatieven onbegrijpelijk. Het was wel mogelijk voor de studenten om een extra herkansing aan te vragen, maar hiervoor moesten zij naar de examencommissie en dienden zij te bewijzen dat zij door de stakingen het tentamen niet hebben kunnen maken. Naast dat dit voor studenten lastig te bewijzen is, kan naar de examencommissie stappen een hoge drempel zijn en draagt dit bij aan extra studiedruk en stress, wat tegenwoordig al genoeg heerst onder studenten.

Een berichtgeving van docenten van de Hanze legde de verantwoordelijkheid bij de studenten zelf. In een Blackboard-melding naar studenten toe werd het volgende geschreven: ‘’Zoals jullie weten zijn er helaas weer stakingen in het openbaar vervoer. Morgen ook, dus regel ander vervoer naar school want de toetsing gaat gewoon regulier door. Niet aanwezig, om wat voor reden dan ook, is helaas door naar de herkansing.’’

Daarnaast bleek communicatie over de stakingen per instituut te verschillen. De Hanze had niet één communicatielijn en het was voor studenten niet duidelijk wat van hen verwacht werd en waar zij terecht konden voor vragen. Zo werd op het intranet van de studenten gedeeld dat wanneer je niet naar de Hanze kon komen wegens de stakingen, je contact op moest nemen met jouw docent. Het gevolg? De mailboxen van docenten stroomden over met e-mails met de vraag hoe zij naar school moesten komen en of er ook alternatieven werden aangeboden. De studenten van de Hanze missen een eenduidige heldere lijn die de hogeschool zou moeten trekken.

Kortom, de communicatie en meedenkendheid richting studenten kan vele malen verbeterd worden vanuit de Hanze. Dat blijkt uit contact met verschillende gedupeerde studenten. De Hanze is niet duidelijk en vaak te laat met communiceren richting de student, communiceert per instituut iets anders en heeft Hanze-breed dan ook geen visie hoe te handelen. Als er wordt gevraagd om een alternatief, was dat voor veel studenten geen mogelijkheid.

Op het moment van publiceren is dit onderwerp meerdere keren aangekaart bij de Hanze. Naar aanleiding van deze gesprekken neemt de Hanze de ontvangen input mee om zich voor te bereiden op mogelijke nieuwe stakingen. Lijst STERK hoopt dat de Hanze na deze gesprekken eenduidige communicatie hanteert en gedupeerde studenten meer alternatieve mogelijkheden biedt om onderwijs te blijven volgen.

De naam Stella in dit opiniestuk is verzonnen om de identiteit van de geïnterviewde persoon te beschermen.

Opinion column: The clarity of communication also goes on strike during public transportation strikes

Zeref Ezgi Özdoğan (faction member), Else Westervoorde (support faction), Kees Bergsma (support faction)

It is already a while ago, but let’s take a moment to reflect on the public transport strikes. Earlier this year, the strikes had a significant impact on many students. Due to the persistent strikes, students were unable to attend their lectures, exams and/or practical classes. When students are unable to physically participate in their studies due to circumstances beyond their control, it is crucial for Hanze University of Applied Sciences Groningen to consider alternatives so that students do not miss out on course materials or even exams

The consequences of the public transport strikes were noticeable throughout the Netherlands. One of the most immediate effects was the disruption of education. Buses and trains were canceled last minute, preventing students from being present (on time) at their lectures. This not only affected individual students but also compromised the overall quality of education. By missing important information and explanations, students may have struggled to understand the subject matter effectively. Ultimately, this can lead to delays in their studies.

Another consequence is the financial impact. Most students have a student travel product that allows them to use public transport for free. Therefore, public transport is an important mean of commuting to their lectures for many students. However, due to the strikes, some students had to find alternative modes of transportation, such as cars, which incurred additional costs. Many students do not have this option because they do not have a driver’s license or have access to a car. For students on a limited budget, alternative transportation can have a significant impact on their financial situation.

The effects were also evident at Hanze UAS. Classrooms were empty and many students stayed at home. “At most, only five or six students attended the classes.” says Stella, a second-year student of Lawstudies. Stella couldn’t physically attend her lectures due to the strikes. Hybrid education, which could have been an alternative way to follow the lectures, was not offered. “I felt very unheard.”

Stella is not the only one affected by the public transport strikes. Other students have also reported missing numerous classes and even being unable to take exams. The lack of alternative arrangements for exams, particularly, is incomprehensible. Although it was possible for students to request an additional opportunity for retaking an exam, they had to go through the examination committee and provide evidence that they were unable to take the exam due to the strikes. Not only is this difficult for students to prove, but approaching the examination committee can be a high barrier, contributing to increased academic pressure and stress, which already prevail among students nowadays.

A message from lecturers placed the responsibility on the students themselves. In a Blackboard notification to students, the following was written: “As you know, unfortunately, there are strikes in public transport again. Also tomorrow, so arrange alternative transportation to school because the assessment will proceed as usual. Not being present, for whatever reason, means moving on to the resit.”

Additionally, it was found that communication about the strikes varied across different institutes. Hanze did not have a unified communication line, and it was unclear to students what was expected of them and where they could turn for questions. On the students’ intranet, it was shared that if they couldn’t come to Hanze UAS due to the strikes, they should contact their lecturer. The result? Lecturers’ inboxes were flooded with emails asking how to reach Hanze UAS and whether alternative arrangements were provided. Hanze UAS students lack a consistent and clear guideline that the university should establish.

In short, the communication and responsiveness towards students can be significantly improved at Hanze UAS. This is evident from the feedback received from various affected students. Hanze UAS lacks clarity and often communicates with students too late, with each institute conveying different messages and there is no overarching vision on how to handle the situation. When alternatives are requested, they were often not a possibility for many students.

At the time of publication, this issue has been raised multiple times with Hanze UAS. Based on these discussions, Hanze UAS is taking the received input into account to prepare for possible future strikes. Lijst STERK hopes that, following these conversations, Hanze UAS will adopt clear and consistent communication practices and provide affected students with more alternative options to continue their education.

The name “Stella” mentioned in this opinion piece is fictional, used to protect the identity of the interviewed individual.

Opiniestuk: Waar is de Honour in Honours?

Het Honourstraject, een mooi programma binnen de Hanzehogeschool Groningen om als student te groeien en je interesses te vergroten. In ieder geval, dat zou je verwachten. Honours 2.0 is begin dit jaar gestart en zou meer sturing en eenheid moeten geven binnen alle Honours Schools, maar is dit wel zo?

Honours 2.0 is veranderd in een gekaderd traject, waar de vrijheid van studenten is gelimiteerd en de mogelijkheid tot eigen projecten verkleind. Zo is er nog maar vijf van de 30 EC beschikbaar voor eigen projecten en ideeën. Eerder was hier binnen het Honourstraject veel ruimte voor en kon men grotendeels het traject beslaan met eigen projecten.

Honours 2.0 moest binnen de Hanzehogeschool Groningen voor eenheid zorgen in de honourstrajecten van alle Schools. Er zijn binnen Honours 2.0 meer regels en richtlijnen vastgesteld omtrent het behalen van EC’s, projecten en lessen. Het doel van Honours 2.0 is meer duidelijkheid bieden, maar het beperkt het programma juist.
Honours 2.0 is ingedeeld in zogenoemde labs, bepaalde onderwerpen waaruit gekozen kan worden. De bijeenkomsten en projecten worden aan de hand van deze labs ingevuld. De docenten kiezen zelf twee labs waaraan zij met de studenten willen werken binnen het studiejaar. Zo werd er binnen de Academie voor Sociale Studies (SASS) gekozen voor de labs ‘Talent Tools´ en ´Sustainable Development’. Echter, door minimaal één derde van de studenten werd aangegeven dat zij binnen de opleiding genoeg invulling krijgen over het onderwerp talenten. Op deze manier wordt het Honoursprogramma een verlengde van de reguliere studie, terwijl studenten juist de ruimte willen krijgen om zich op andere manieren te ontwikkelen.
Een Honoursstudent moet binnen het programma de vrijheid krijgen om eigen keuzes te maken waar diegene zich in wil ontwikkelen. Tegelijkertijd moet de student zelf verantwoordelijkheid dragen voor de eigen ontwikkeling en de daarbij horende uren. Waarom moet het Honourstraject worden gekaderd en afgebakend naar specifieke onderwerpen?

Daarnaast lijkt het alsof Honours 2.0 studenten probeert te lokken door middel van badges. Deze badges staan gelijk aan certificaten en zijn gemaakt als een digitale afbeelding die je op je cv kunt zetten of via social media kan delen. Deze badges bieden de mogelijkheid om studenten een tussentijdse waardering te geven en kunnen behaald worden wanneer zij bepaalde labs afronden. Op deze manier blijven zij niet met lege handen achter wanneer zij eerder met het Honourstraject stoppen. Aan de andere kant kan door de badges de motivatie van studenten om het traject af te maken worden verminderd en de stap om eerder te stoppen vergroot. Lijst STERK vindt dat er onderzoek moet worden gedaan naar de waarde van de badges.
De inzet en het nut van de badges zijn voor studenten nu nog onduidelijk. Zo gaf Academie Minerva aan, waar Honours 2.0 nu twee jaar loopt, dat studenten nog geen voordelen van de badges ervaren. Niet alle studenten vragen de badges aan. Er moet een duidelijk plan komen voor het inzetten en toepassen van de badges en of de badges het gewenste doel behalen. Worden de studenten hierdoor gestimuleerd of duwt het de studenten juist richting vroegtijdig stoppen?

Honours 2.0 heeft ook een aantal positieve ontwikkelingen. De verschillende labs bieden verbreding en inspiratie. Doordat de labs ingevuld zijn met een breed scala aan onderwerpen, projecten en verschillende studies is de mogelijkheid gecreëerd om je interesses te verbreden. De studenten die zelf geen projecten starten kunnen bij deze labs aansluiten om zo toch hun EC´s te behalen. Echter, het Honourstraject wordt hierdoor ook beperkt. Waar blijft de ruimte om je eigen Honourstraject vorm te geven en je eigen projecten te starten en te delen?

Om de kwaliteit van Honours 2.0 te vergroten raadt Lijst STERK drie stappen aan:

Ten eerste raadt Lijst STERK aan om het nut en de inzet van de badges te verduidelijken. Zoals hierboven benoemd worden de badges als onduidelijk en verwarrend ervaren. Daarbij wordt aangeraden om aan het einde van het jaar het gebruik van de badges te evalueren. De badges kunnen de intrinsieke motivatie van studenten verminderen en kunnen een mogelijkheid bieden om eerder te stoppen met het traject, maar het kan daarentegen ook voor extra waardering en bekendheid zorgen.
Ten tweede is het belangrijk dat er meer keuzevrijheid wordt geboden binnen Honours 2.0. Momenteel staan er nog maar vijf van de 30 EC open voor eigen invulling. De rest moet namelijk opgevuld worden met de labs die de Hanzehogeschool Groningen aanbiedt. Hier moet verandering in komen. Studenten moeten uitgedaagd worden hun horizon te verbreden en hun eigen dromen na te jagen. Er moet meer ruimte worden vrijgemaakt voor eigen wensen.
Als laatste punt ziet Lijs STERK de waarde en mogelijkheden in die de labs te bieden hebben. De labs moeten worden ingezet als extra middel om aan de 30 EC te komen die het Honourstraject vraagt. Ze zouden niet de leidraad van het programma moeten zijn, maar in samenspraak met de student een mooie optie tot verbreding.

Het is belangrijk dat er een goed programma komt vanuit de Hanzehogeschool Groningen, waar ruimte is voor eigen initiatieven en ideeën. Het programma moet niet vastgelegd en gekaderd worden met te weinig ruimte voor eigen projecten en ideeën, terwijl er wel gezwaaid wordt met certificaten die je kan delen op je social media. Het Honoursprogramma is een mooi traject die studenten kan motiveren en inspireren. Het geeft verdieping en verbreding binnen de studie en sluit mooi aan binnen de slogan van de Hanzehogeschool Groningen: Share your talent. Move the world.
Alle studenten moeten de kans krijgen hun talenten te ontdekken, en dit is mogelijk binnen een goed uitgewerkt Honoursprogramma.

Else Westervoorde, Fractielid
Lysanne Weggemans, Steunfractie

The Honourstraject, a great program within the Hanze UAS Groningen to grow as a student and expand your interests. At least, that is what you would expect. Honours 2.0 started at the beginning of this year and should give more direction and unity within all Honours Schools, but is this really the case?

Honours 2.0 has turned into a framed course, where the freedom of students is limited and the possibility of their own projects is reduced. For example, only five of the 30 EC are still available for own projects and ideas. Previously, there was a lot of room for this within the Honours track and one could largely cover the track with one’s own projects.

Honours 2.0 had to provide unity within Hanze UAS in the honors tracks of all Schools. Within Honours 2.0, more rules and guidelines have been established regarding the achievement of ECs, projects and lessons. The purpose of Honours 2.0 is to provide more clarity, but it actually limits the program.

Honours 2.0 is divided into so-called labs, certain subjects from which to choose. The meetings and projects are based on these labs. The professors themselves choose two labs they want to work on with the students within the academic year. For example, within the Academy of Social Studies (SASS), the labs chosen were “Talent Tools” and “Sustainable Development. However, at least one third of the students indicated that they receive enough interpretation on the topic of talents within the program. In this way the Honors program becomes an extension of the regular study, while students want to get the space to develop themselves in other ways.

An Honours student must be given the freedom within the program to make his or her own choices on what to develop. At the same time, the student must be responsible for his/her own development and the hours that go with it. Why should the Honours program be framed and delineated to specific subjects?

In addition, it seems as if Honours 2.0 is trying to lure students by means of badges. These badges are equivalent to certificates and are created as a digital image that you can put on your resume or share via social media. These badges offer the possibility to give students an intermediate appreciation and can be obtained when they complete certain labs.This way, they are not left empty-handed when they quit the Honour track earlier. On the other hand, the badges can reduce the motivation of students to finish the course and increase the step to stop earlier. Lijst STERK believes that research should be done on the value of the badges.

The stakes and the usefulness of the badges are currently unclear to students. Minerva Academy, for example, where Honours 2.0 has been running for two years now, indicated that students do not yet experience any benefits from the badges. Not all students apply for the badges. A clear plan is needed for the use and application of the badges and whether the badges achieve the desired goal. Are the students stimulated by this or does it push the students in the direction of stopping early?

Honours 2.0 also has some positive developments. The various labs offer broadening and inspiration. Because the labs are filled with a wide range of subjects, projects and different studies, the possibility is created to broaden your interests. The students who do not start projects themselves can join these labs to obtain their ECs. However, this also limits the Honour track. Where is the space to shape your own Honourstraject and to start and share your own projects?

To increase the quality of Honours 2.0, Lijst STERK recommends three steps:

First, Lijst STERK recommends clarifying the usefulness and use of the badges. As mentioned above, the badges are perceived as unclear and confusing. It is also recommended to evaluate the use of the badges at the end of the year. The badges can reduce the intrinsic motivation of students and can provide an opportunity to stop the course earlier, but on the other hand it can also provide extra appreciation and familiarity.
Second, it is important that more choices are offered within Honours 2.0. Currently, only five of the 30 EC are open for personal interpretation. The rest has to be filled with the labs offered by Hanze UAS. This must change. Students must be challenged to broaden their horizons and pursue their own dreams. More space must be made available for one’s own wishes.
As a final point, Lijst STERK sees the value and possibilities that the labs have to offer. The labs should be used as an additional means to get to the 30 EC that the Honour track requires. They should not be the guiding principle of the program, but in consultation with the student a nice option for broadening.

It is important that there is a good program from Hanze UAS, where there is room for own initiatives and ideas. The program should not be fixed and framed with too little room for your own projects and ideas, while waving certificates that you can share on your social media. The Honour Programme is a beautiful pathway that can motivate and inspire students. It provides depth and breadth within the study and fits in nicely with the slogan of Hanze UAS: Share your talent. Move the world.

All students must be given the opportunity to discover their talents, and this is possible within a well-developed Honour Programme.

Else Westervoorde, Faction member

Lysanne Weggemans, Support faction